Hangi lezbiyen, biseksüel sevgilisi olunca aynı sıkıntıları yaşamadı ki? Hangi lezbiyen ya da biseksüel, kendine hetero diyen bi fobikle yakınlaşıp üstüne sanki yakınlaşmanın tek sebebi eşcinsel tarafmış da, arkadaşını üzmemek için hetero taraf duruma razı olmuş da, zaten kendisi hayat boyu hep erkeklerden hoşlanmış da, veya ben senin kadın erkek olmana bakmadım seni sevdim de laflarını duymadı ki?
Bir kadınla yakınlaştığını, ona gayet tutkulu duygular hissettiğini, hatta ona aşık olduğunu, birlikte olmak istediğini, bundan keyif aldığını itiraf edemeyen, haşa lezbiyen, biseksüel damgası! yemek istemeyen kadınlar tarafından, en ufak bir arıza durumunda, en ufak bir kavgada, ayrılıkta aşağılanmadık, belden aşağı vurulmadık ki? Gün gelir, olur da en yakın arkadaşınızla ufacık bir yakınlaşma yaşadığınızda, o arkadaşınız tarafından siz sorumlu tutulmadınız, suçlanmadınız ki? Neler yaşadık hepimiz. Yaşıyoruz.
Her eşcinsel bir gün bu aşağılanmayı yaşayacaktır. Ölümden kaçarsın da bundan kaçamazsın. Arkadaşın da aşağılar, sevgilin de. Bin defa yaşasan alışamazsın. Hepsine tamam. Kabul ettik. Anladık. Bu yollardan biz de geçtik.Eyvallah. Ama anne olunca.
Anne olunca herşey değiştiği gibi ilişkileri de değişiyormuş insanın. Daha da iyi düşünmek gerekiyormuş. Hele sevgilin de, arkadaşın da anne olsun, yaşıtı çocuğu olsun, birlikte büyüsünler gibi hayallere girerseniz yandınız. Oldu da anlaşamadınız sevgilinizden ayrıldınız, çocuklara gel de durumu anlat. Sorar, arar, ezilirsiniz. Sizin ayrılık acınıza çocuğunuzun o naif istekleri eklenir. Bin tane yalan söylersiniz. Hadi sevgilinizle koptunuz. Çocuğunu özlersiniz. O sizin çocuğunuzu özler. Herşey daha da zorlaşır.
Hayat böyle gider işte.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder